بررسی اثرات پروپرانولول در تغییرات زمان راکسیون حافظه های کوتاه مدت و تأثیر آن در کیفیت پاسخ دهی با استفاده از آزمون پردازشی – عملکردی

پروپرانولول جزو بتابلاکرهای لیپوفیل است که در بیماری¬های قلبی عروقی نیز مورد استفاده قرار می¬گیرد و توانایی عبور از سد خونی ـ مغزی را داراست و امکان تأثیرگذاری بر برخی از اعمال مغزی از جمله حافظه را دارد. هدف اصلی این مطالعه بررسی اثرات پروپرانولول بر حافظه¬ی کوتاه مدت و تأثیر آن در کیفیت پاسخ دهی دانشجویان است. در یک مطالعه تصادفی زمان راکسیون و کیفیت پاسخ¬دهی 160 نفر از دانشجویان (80 نفر خانم و 80 نفر آقا) در رده سنی 38-22سال، در دوگروه آزمایشی (mg5 و mg10) با استفاده آزمون پردازشی ـ عملکردی بررسی شد . برای این پژوهش از برنامه نرم افزاری (rtt) test reaction timeو برای آنالیز داده‏ها از نرم افزار آماری spss16 استفاده شد، سطح معناداری 0.05 در نظر گرفته شد. مرحله اول به عنوان شاهد با مصرف پلاسب و مرحله دوم به عنوان دارو با مصرف پروپرانولول انجام شد. زمان راکسیون و کیفیت پاسخ دهی داوطلبان بعد از مصرف پلاسپ و پروپرانولول مورد سنجش قرار گرفت. نتایج بدست آمده از آنالیز زمان راکسیون با آزمون t جفت شده نشان دادند که مصرف پروپرانولول (mg5 و mg10) تأثیر معنی¬داری بر زمان راکسیون نداشته ولی در بررسی نتایج مربوط به کیفیت پاسخ¬دهی مشاهده شد که مصرف پروپرانولول mg10 تغییرات مثبتی، در کیفیت پاسخ¬دهی داوطلبان دارد و موجب افزایش پاسخ¬های درست، کاهش پاسخ¬های نادرست و کاهش پاسخ رها شده می-شود .